Typ 7 - Entuzjasta
(Entuzjasta, Epikurejczyk, Fantasta, The Enthusiast)

7 stosunek do życia: ograniczanie
rozwiązywanie problemów: agresja
priorytet zachowań:

intelekt
dalej
działanie
dalej
emocje mistyfikacja: poczucie szczęścia (zachłanność)
pseudomistyfikacja: złożoność życia
odtrutka: hart ducha
pseudoodtrutka: niezachwiany optymizm
złudzenie rzeczywistości: wizja przyszłości
samousprawiedliwienie: uszczęśliwię świat
koncentracja na: przyszłość
Piotruś Pan, wiecznie młody. Dyletant, niestały kochanek, powierzchowny, łowca przygód, smakujący życie. Trudno mu podejmować zobowiązania, chce mieć wiele otwartych możliwości, chce być zawsze w dobrym humorze. Na ogół szczęśliwy, wiele zaczyna, ale nic nie kończy.

Entuzjasta to człowiek, który ma bardzo szerokie zainteresowania. Jest optymistą. Łatwo nawiązuje kontakty z innymi ludźmi. Lubi przebywać z ludźmi. Nie zajmuje się wyłącznie jedną sprawą, ale kilkoma naraz. Potrafi łatwo odkryć związki między całkowicie różnymi problemami i dziedzinami, przykładowo matematyka i muzyka mają dla niego, pewne cechy wspólne. Na podstawie tych dziedzin, wyciąga wnioski dotyczące trzeciej kompletnie nie związanej z nimi dziedziny. Stara się unikać wiążących zobowiązań. Pragnie mieć wiele możliwości i opcji. Jeśli się znudzi wykonywanym zadaniem porzuca go i zajmuje się czymś innym. Nieustannie planuje przyszłe wydarzenia. Niekiedy dochodzi do tego, że zamiast realizować bieżący projekt planuje, co będzie robił w przyszłości. Ma bardzo dobre zdanie o sobie. Jest typem narcystycznym.

Strażnik (typ 6) i entuzjasta mają kilka cech wspólnych.

Strażnik przez cały czas pracuje. Stara się wykonywać jak najwięcej projektów. Pracuje najczęściej aż do wieczora. Robi wszystko jak najlepiej potrafi. Zależy mu na tym, aby inni ludzie cenili go za to, co osiągnął.

Entuzjasta jest w tym względzie do strażnika podobny. Zależy mu na wizerunku człowieka sukcesu. Ma bardzo dobre zdanie o sobie. Uważa, że jest najmądrzejszy, najlepszy, najbardziej lubiany. Entuzjasta stara się przebywać w grupie ludzi, która uważa go za człowieka sukcesu - czyli akceptuje kreowany przez niego wizerunek. Nie potrzebuje jednak realnych przesłanek tego, że jest mądry i doskonały. Wystarcza mu to, że sam w to wierzy. Dzięki wszechstronnym zainteresowaniom, nawet po pobieżnym zapoznaniu się z jakąś dziedziną nauki uważa się za specjalistę. Nie opiera tego poglądu na dyplomach, ukończonych szkołach i kursach. Jego znajomi czasem uważają go za dyletanta. Jeśli grupa, w której przebywa entuzjasta wytknie mu braki w jego wiedzy, wtedy jego samoocena bardzo się obniża.

Entuzjasta ma z reguły bardzo dużo przyjaciół. Często ich odwiedza. Jednak gdyby miał z kimś przebywać przez dłuższy czas, wtedy prawdopodobnie szybko by się znudził. Bez przerwy poszukuje przygód. Jeśli się nudzi to zajmuje się planowaniem przyszłych wydarzeń. Jest optymistą. Stara się myśleć o miłych przeżyciach. Jest bardzo twórczy szczególnie w początkowych fazach projektu. Uwielbia planowanie. W trakcie wprowadzania projektu w życie coraz bardziej nim się nudzi i poświęca mu coraz mniej czasu. W końcowym etapie projektu przejawia minimalne zainteresowanie.

Najlepszy zawód dla entuzjasty to: wydawca, pisarz, pracownik naukowy. Entuzjaści potrafią koordynować działania dużej grupy ludzi.
Sławne osoby posiadające typ osobowości 7 - Entuzjasta:
Benjamin Franklin, Leonardo DiCaprio, Wolfgang Amadeus Mozart, Steven Spielberg, Robin Williams, Elton John, Mick Jagger, Liza Minelli, Joan Collins

Typ 5 - Obserwator
(Obserwator, Myśliciel, The Investigator)

5 stosunek do życia: zdobywanie
rozwiązywanie problemów: wycofanie
priorytet zachowań:

intelekt
dalej
emocje
dalej
działanie mistyfikacja: poczucie wyższości (chciwość)
pseudomistyfikacja: poczucie pustki
odtrutka: hojność
pseudoodtrutka: pracowitość
złudzenie rzeczywistości: obiektywizm
samousprawiedliwienie: znalazłem klucz do satysfakcji
koncentracja na: przeszłość
Obserwator utrzymuje emocjonalny dystans wobec innych. Chroni swoją prywatność i nie angażuje się. Często obywa się bez kogoś, co stanowi dla niego obronę przed zaangażowaniem. Zobowiązania i cudze potrzeby wyczerpują go. Jest oderwany od ludzi, uczuć i rzeczy.

Obserwator potrzebuje okresów samotności. W tym czasie może wracać do wcześniejszych wydarzeń, aby je na nowo przeżywać i cieszyć się nimi. W czasie rozmowy z drugim człowiekiem potrafi całkowicie stłumić swoje emocje. Rozmowa odbywa się na poziomie intelektualnym. Wraca do tej rozmowy, gdy jest sam. Nie lubi podejmować zobowiązań. Nie zależy mu na kierowaniu przedsięwzięciem, ani na zdobywaniu władzy. Pragnie być niezaangażowany i mieć możliwość odwrotu. Odpowiada mu rola doradcy a nie szefa. Obserwatorzy są samotnikami. Maja wąskie grono przyjaciół. Są samowystarczalni. Nie potrzebują innych ludzi do rozwiązywania swoich problemów. Dobrze czują się w samotności. Analizują wtedy zdobyta wiedzę i mogą wracać do wcześniejszych wydarzeń. Starają się zdobyć jak najwięcej informacji o przyszłych sytuacjach. Przykładowo, jeśli obserwator wybiera się na przyjęcie, stara się wcześniej poznać listę gości.

Obserwator bardzo ceni swój czas. Nie lubi jak inni ludzie przychodzą do niego ze swoimi problemami i zlecają mu ich rozwiązywanie. Zdobywa wiedzę przez całe życie. Świadomość tego, że jest specjalistą w jakiejś dziedzinie, daje mu poczucie bezpieczeństwa.

W miejscach publicznych często chowa się za pozą. Stara się wtopić w tłum. Raczej przysłuchuje się innym rozmowom, niż znajduje się w centrum uwagi. W rzeczywistości, nikt może nie wiedzieć, co obserwator naprawdę myśli. Nie uczestniczy aktywnie w przyjęciu, ale stara się obserwować, co się wokół niego dzieje. Nie okazuje emocji, gdy jest wśród ludzi. Jednak, gdy jest sam, na nowo analizuje przeżyte wydarzenia i wtedy uwalnia emocje.

Obserwatorzy niekiedy są skąpi. Niechętnie poświęcają innym swój czas. W restauracji nie lubią fundować znajomym obiadu. Uważają, że każdy powinien płacić za siebie. Wolą pomnażać swój majątek, niż korzystać z życia. Nawet bardzo bogaci, nie trwonią pieniędzy i starają się oszczędzać.

Najlepszy zawód dla obserwatora to: psycholog, naukowiec, badacz, programista komputerowy.
Sławne osoby posiadające typ osobowości 5 - Obserwator:
Albert Einstein, Bill Gates, John Lennon, Agatha Christie, Vincent Van Gogh

Typ 1 - Perfekcjonista
Jest krytyczny wobec siebie i innych. Uważa, że istnieje jedyna słuszna droga. Jest przekonany o swojej wyższości moralnej. Często odracza decyzje z powodu lęku przed pomyłką. Często używa sformułowań: powinienem i muszę.

Perfekcjonista to człowiek, który wszystko musi zrobić dobrze. Często robi to, co powinien zrobić a nie to, czego naprawdę pragnie. Ma w sobie wewnętrznego krytyka, który na bieżąco ocenia czy wszystko jest zrobione doskonale. Zawsze postępuje właściwie, ale czasami krytykuje swoich współpracowników. Jest mu trudno zaakceptować zdanie innych współpracowników, oraz to, że czasami popełniają błędy. Perfekcjoniście bardzo trudno jest przyznać się do błędu. Potrafi pracować dla sprawy, dla lepszego świata, kierując się normami moralnymi. Za swoją pracę nie oczekuje uznania i dużych pieniędzy.

Perfekcjonista często zachowuje się inaczej wśród starych znajomych i wtedy, gdy jest anonimowy (np. na zagranicznej wycieczce). Wśród starych przyjaciół jest uczciwy, sprawiedliwy - wzór cnót i moralności. Jeśli jest anonimowy, przymus bycia grzecznym znika i perfekcjonista czuje się wolny. Może robić rzeczy, których nigdy nie zrobiłby wcześniej.

Perfekcjonista często odracza ważne decyzje w obawie przed popełnieniem błędu. Zanim podejmie decyzję musi dokładnie wszystko przemyśleć.

Można porównać perfekcjonistę i mediatora. Perfekcjonista nie robi tego, co sprawi mu autentyczną przyjemność, ponieważ ma przymus robienia tego, co jest słuszne. Mediator również pomija swoje potrzeby zastępując je potrzebami innych ludzi.

Najlepszy zawód dla perfekcjonisty to: księgowy, nauczyciel, sędzia sportowy.

Sławne osoby posiadające typ osobowości 1 - Perfekcjonista:
Mahatma Gandhi, Hilary Clinton, Al Gore, Harrison Ford, Meryl Streep, George Harrison, Celine Dion, Margaret Thatcher

stosunek do życia: ograniczanie
rozwiązywanie problemów: agresja
priorytet zachowań:
emocje mistyfikacja: poczucie szczęścia (zachłanność)
pseudomistyfikacja: złożoność życia
odtrutka: hart ducha
pseudoodtrutka: niezachwiany optymizm
złudzenie rzeczywistości: wizja przyszłości
samousprawiedliwienie: uszczęśliwię świat
koncentracja na: przyszłość

Trudno mu podejmować zobowiązania, chce mieć wiele otwartych możliwości, chce być zawsze w dobrym humorze. Na ogół szczęśliwy, wiele zaczyna, ale nic nie kończy.

Nie zajmuje się wyłącznie jedną sprawą, ale kilkoma naraz.

Stara się unikać wiążących zobowiązań. Pragnie mieć wiele możliwości i opcji. Jeśli się znudzi wykonywanym zadaniem porzuca go i zajmuje się czymś innym. Nieustannie planuje przyszłe wydarzenia. Niekiedy dochodzi do tego, że zamiast realizować bieżący projekt planuje, co będzie robił w przyszłości.

Strażnik przez cały czas pracuje. Stara się wykonywać jak najwięcej projektów. Pracuje najczęściej aż do wieczora. Robi wszystko jak najlepiej potrafi. Zależy mu na tym, aby inni ludzie cenili go za to, co osiągnął.

Bez przerwy poszukuje przygód. Jeśli się nudzi to zajmuje się planowaniem przyszłych wydarzeń. Jest optymistą. Stara się myśleć o miłych przeżyciach. Jest bardzo twórczy szczególnie w początkowych fazach projektu. Uwielbia planowanie. W trakcie wprowadzania projektu w życie coraz bardziej nim się nudzi i poświęca mu coraz mniej czasu. W końcowym etapie projektu przejawia minimalne zainteresowanie.

Typ 5 - Obserwator
(Obserwator, Myśliciel, The Investigator)

stosunek do życia: ograniczanie
rozwiązywanie problemów: wycofanie
priorytet zachowań:

działanie mistyfikacja: zarozumiałość (zazdrość)
pseudomistyfikacja: wyobcowanie
odtrutka: spokój ducha
pseudoodtrutka: autentyczność
złudzenie rzeczywistości: niepowtarzalność
samousprawiedliwienie: znalazłem źródło satysfakcji
koncentracja na: przeszłość

Obserwator utrzymuje emocjonalny dystans wobec innych. Chroni swoją prywatność i nie angażuje się. Często obywa się bez kogoś, co stanowi dla niego obronę przed zaangażowaniem. Zobowiązania i cudze potrzeby wyczerpują go. Jest oderwany od ludzi, uczuć i rzeczy.

Obserwator potrzebuje okresów samotności. W tym czasie może wracać do wcześniejszych wydarzeń, aby je na nowo przeżywać i cieszyć się nimi. W czasie rozmowy z drugim człowiekiem potrafi całkowicie stłumić swoje emocje. Rozmowa odbywa się na poziomie intelektualnym. Wraca do tej rozmowy, gdy jest sam. Nie lubi podejmować zobowiązań. Nie zależy mu na kierowaniu przedsięwzięciem, ani na zdobywaniu władzy. Pragnie być niezaangażowany i mieć możliwość odwrotu. Odpowiada mu rola doradcy a nie szefa. Obserwatorzy są samotnikami. Maja wąskie grono przyjaciół. Są samowystarczalni. Nie potrzebują innych ludzi do rozwiązywania swoich problemów. Dobrze czują się w samotności. Analizują wtedy zdobyta wiedzę i mogą wracać do wcześniejszych wydarzeń. Starają się zdobyć jak najwięcej informacji o przyszłych sytuacjach. Przykładowo, jeśli obserwator wybiera się na przyjęcie, stara się wcześniej poznać listę gości.

Obserwator bardzo ceni swój czas. Nie lubi jak inni ludzie przychodzą do niego ze swoimi problemami i zlecają mu ich rozwiązywanie. Zdobywa wiedzę przez całe życie. Świadomość tego, że jest specjalistą w jakiejś dziedzinie, daje mu poczucie bezpieczeństwa.

W miejscach publicznych często chowa się za pozą. Stara się wtopić w tłum. Raczej przysłuchuje się innym rozmowom, niż znajduje się w centrum uwagi. W rzeczywistości, nikt może nie wiedzieć, co obserwator naprawdę myśli. Nie uczestniczy aktywnie w przyjęciu, ale stara się obserwować, co się wokół niego dzieje. Nie okazuje emocji, gdy jest wśród ludzi. Jednak, gdy jest sam, na nowo analizuje przeżyte wydarzenia i wtedy uwalnia emocje.

Obserwatorzy niekiedy są skąpi. Niechętnie poświęcają innym swój czas. W restauracji nie lubią fundować znajomym obiadu. Uważają, że każdy powinien płacić za siebie. Wolą pomnażać swój majątek, niż korzystać z życia. Nawet bardzo bogaci, nie trwonią pieniędzy i starają się oszczędzać.

Najlepszy zawód dla obserwatora to: psycholog, naukowiec, badacz, programista komputerowy.

Sławne osoby posiadające typ osobowości 5 - Obserwator:
Albert Einstein, Bill Gates, John Lennon, Agatha Christie, Vincent Van Gogh

Typ 2 - Dawca
(Dawca, Altruista, Opiekun, The Helper)

stosunek do życia: zdobywanie
rozwiązywanie problemów: zależność
mistyfikacja: wszechmoc (pycha)
pseudomistyfikacja: zaspokojenie
odtrutka: pokora
pseudoodtrutka: pomaganie
złudzenie rzeczywistości: zdobywanie miłości
samousprawiedliwienie: uszczęśliwiam innych
koncentracja na: teraźniejszość

Przez cały czas domaga się czułości i aprobaty. Szuka miłości i uznania, starając się być niezbędnym dla drugiej osoby. Często poświęca się zaspokajaniu cudzych potrzeb. Ma wiele różnych twarzy - pokazuje inne ja każdemu z przyjaciół.

Dawca przez całe życie potrzebuje akceptacji i miłości. Potrafi dać innym ludziom to, co oni chcą. Zwykle ma osobny wizerunek dla każdego ze swoich przyjaciół. Dla niego bardzo ważni są ludzie posiadający władzę i osoby cieszące się powszechnym szacunkiem. Dawca często wspiera swojego partnera lub szefa. Jego cechą negatywną jest manipulowanie innymi ludźmi. Poświęca swój czas i pomaga współpracownikowi. Następnie daje do zrozumienia jak bardzo jest mu potrzebny. Uważa, że współpracownik nie poradziłby sobie bez niego. W zamian oczekuje akceptacji, miłości i wdzięczności. Jeśli to dostaje to jest bardzo szczęśliwy. Dawca rzadko zostaje szefem jakiegoś dużego projektu. Stara się raczej wspierać autorytet i pełni zwykle funkcje sekretarza, asystentki szefa. Ma w sobie wiele różnych wizerunków. Często nie wie, który z nich jest jego prawdziwym, prywatnym wizerunkiem. Nieustannie modyfikuje swój wizerunek, dostosowując go do idealnego wizerunku dla człowieka, z którym rozmawia. Przykładowo dawca stara się być idealną dziewczyną dla swojego chłopaka. Tłumi swoje cechy, które nie pasują do wizerunku idealnej dziewczyny i po prostu wciela się w rolę ideału. Przy kontakcie z innym człowiekiem odgrywa inną rolę (ukazuje inny wizerunek). Lubi zdobywać miłość nawet, gdy wydaje się to niemożliwe. Przykładowo wielbiciel zakochany w znanej piosenkarce, potrafi przez kilka lat ją adorować i może nawet uda mu się z nią ożenić. W czasie, gdy próbuje uwieść partnera staje się idealnym kochankiem. Odrzuca wszystkie swoje cechy, które do tego obrazu nie pasują. Po ślubie partner widzi, jaki dawca naprawdę jest i czasem dochodzi do kłótni.

Dawca i mediator wyglądają podobnie. Dawca modyfikuje swoje potrzeby tak by uzyskać akceptację innych ludzi - zmienia swój wizerunek. Mediator również zastępuje swoje potrzeby potrzebami innych ludzi. Nie zmienia przy tym swojego wizerunku i nie oczekuje w zamian miłości i aprobaty. Dawca śmiało nawiązuje kontakty, uwodzi i stara się uzyskać aprobatę bardzo zdecydowanie. Mediator działa bardziej skrycie, trudniej jest mu nawiązywać kontakty z innymi ludźmi.

Najlepszy zawód dla dawcy to asystentka szefa, obrońca pokrzywdzonych, sekretarz w dużej organizacji.
Sławne osoby posiadające typ osobowości 2 - Dawca:
Elvis Presley, Matka Teresa, Bill Cosby, Lionel Richie, Alan Alda, Elizabeth Taylo

Typ 1 - Perfekcjonista
Jest krytyczny wobec siebie i innych. Uważa, że istnieje jedyna słuszna droga. Jest przekonany o swojej wyższości moralnej. Często odracza decyzje z powodu lęku przed pomyłką. Często używa sformułowań: powinienem i muszę.

Perfekcjonista to człowiek, który wszystko musi zrobić dobrze. Często robi to, co powinien zrobić a nie to, czego naprawdę pragnie. Ma w sobie wewnętrznego krytyka, który na bieżąco ocenia czy wszystko jest zrobione doskonale. Zawsze postępuje właściwie, ale czasami krytykuje swoich współpracowników. Jest mu trudno zaakceptować zdanie innych współpracowników, oraz to, że czasami popełniają błędy. Perfekcjoniście bardzo trudno jest przyznać się do błędu. Potrafi pracować dla sprawy, dla lepszego świata, kierując się normami moralnymi. Za swoją pracę nie oczekuje uznania i dużych pieniędzy.

Perfekcjonista często zachowuje się inaczej wśród starych znajomych i wtedy, gdy jest anonimowy (np. na zagranicznej wycieczce). Wśród starych przyjaciół jest uczciwy, sprawiedliwy - wzór cnót i moralności. Jeśli jest anonimowy, przymus bycia grzecznym znika i perfekcjonista czuje się wolny. Może robić rzeczy, których nigdy nie zrobiłby wcześniej.

Perfekcjonista często odracza ważne decyzje w obawie przed popełnieniem błędu. Zanim podejmie decyzję musi dokładnie wszystko przemyśleć.

Można porównać perfekcjonistę i mediatora. Perfekcjonista nie robi tego, co sprawi mu autentyczną przyjemność, ponieważ ma przymus robienia tego, co jest słuszne. Mediator również pomija swoje potrzeby zastępując je potrzebami innych ludzi.

Najlepszy zawód dla perfekcjonisty to: księgowy, nauczyciel, sędzia sportowy.

Sławne osoby posiadające typ osobowości 1 - Perfekcjonista:
Mahatma Gandhi, Hilary Clinton, Al Gore, Harrison Ford, Meryl Streep, George Harrison, Celine Dion, Margaret Thatcher

Typ 5 - Obserwator
(Obserwator, Myśliciel, The Investigator)

stosunek do życia: zdobywanie
rozwiązywanie problemów: wycofanie
mistyfikacja: poczucie wyższości (chciwość)
pseudomistyfikacja: poczucie pustki
odtrutka: hojność
pseudoodtrutka: pracowitość
złudzenie rzeczywistości: obiektywizm
samousprawiedliwienie: znalazłem klucz do satysfakcji
koncentracja na: przeszłość
Obserwator utrzymuje emocjonalny dystans wobec innych. Chroni swoją prywatność i nie angażuje się. Często obywa się bez kogoś, co stanowi dla niego obronę przed zaangażowaniem. Zobowiązania i cudze potrzeby wyczerpują go. Jest oderwany od ludzi, uczuć i rzeczy.

Obserwator potrzebuje okresów samotności. W tym czasie może wracać do wcześniejszych wydarzeń, aby je na nowo przeżywać i cieszyć się nimi. W czasie rozmowy z drugim człowiekiem potrafi całkowicie stłumić swoje emocje. Rozmowa odbywa się na poziomie intelektualnym. Wraca do tej rozmowy, gdy jest sam. Nie lubi podejmować zobowiązań. Nie zależy mu na kierowaniu przedsięwzięciem, ani na zdobywaniu władzy. Pragnie być niezaangażowany i mieć możliwość odwrotu. Odpowiada mu rola doradcy a nie szefa. Obserwatorzy są samotnikami. Maja wąskie grono przyjaciół. Są samowystarczalni. Nie potrzebują innych ludzi do rozwiązywania swoich problemów. Dobrze czują się w samotności. Analizują wtedy zdobyta wiedzę i mogą wracać do wcześniejszych wydarzeń. Starają się zdobyć jak najwięcej informacji o przyszłych sytuacjach. Przykładowo, jeśli obserwator wybiera się na przyjęcie, stara się wcześniej poznać listę gości.

Obserwator bardzo ceni swój czas. Nie lubi jak inni ludzie przychodzą do niego ze swoimi problemami i zlecają mu ich rozwiązywanie. Zdobywa wiedzę przez całe życie. Świadomość tego, że jest specjalistą w jakiejś dziedzinie, daje mu poczucie bezpieczeństwa.

W miejscach publicznych często chowa się za pozą. Stara się wtopić w tłum. Raczej przysłuchuje się innym rozmowom, niż znajduje się w centrum uwagi. W rzeczywistości, nikt może nie wiedzieć, co obserwator naprawdę myśli. Nie uczestniczy aktywnie w przyjęciu, ale stara się obserwować, co się wokół niego dzieje. Nie okazuje emocji, gdy jest wśród ludzi. Jednak, gdy jest sam, na nowo analizuje przeżyte wydarzenia i wtedy uwalnia emocje.

Obserwatorzy niekiedy są skąpi. Niechętnie poświęcają innym swój czas. W restauracji nie lubią fundować znajomym obiadu. Uważają, że każdy powinien płacić za siebie. Wolą pomnażać swój majątek, niż korzystać z życia. Nawet bardzo bogaci, nie trwonią pieniędzy i starają się oszczędzać. Najlepszy zawód dla obserwatora to: psycholog, naukowiec, badacz, programista komputerowy.

Sławne osoby posiadające typ osobowości 5 - Obserwator:
Albert Einstein, Bill Gates, John Lennon, Agatha Christie, Vincent Van Gogh.

Typ 5 - Obserwator
(Obserwator, Myśliciel, The Investigator)

stosunek do życia: zdobywanie
rozwiązywanie problemów: wycofanie
mistyfikacja: poczucie wyższości (chciwość)
pseudomistyfikacja: poczucie pustki
odtrutka: hojność
pseudoodtrutka: pracowitość
złudzenie rzeczywistości: obiektywizm
samousprawiedliwienie: znalazłem klucz do satysfakcji
koncentracja na: przeszłość
Obserwator utrzymuje emocjonalny dystans wobec innych. Chroni swoją prywatność i nie angażuje się. Często obywa się bez kogoś, co stanowi dla niego obronę przed zaangażowaniem. Zobowiązania i cudze potrzeby wyczerpują go. Jest oderwany od ludzi, uczuć i rzeczy.

Obserwator potrzebuje okresów samotności. W tym czasie może wracać do wcześniejszych wydarzeń, aby je na nowo przeżywać i cieszyć się nimi. W czasie rozmowy z drugim człowiekiem potrafi całkowicie stłumić swoje emocje. Rozmowa odbywa się na poziomie intelektualnym. Wraca do tej rozmowy, gdy jest sam. Nie lubi podejmować zobowiązań. Nie zależy mu na kierowaniu przedsięwzięciem, ani na zdobywaniu władzy. Pragnie być niezaangażowany i mieć możliwość odwrotu. Odpowiada mu rola doradcy a nie szefa. Obserwatorzy są samotnikami. Maja wąskie grono przyjaciół. Są samowystarczalni. Nie potrzebują innych ludzi do rozwiązywania swoich problemów. Dobrze czują się w samotności. Analizują wtedy zdobyta wiedzę i mogą wracać do wcześniejszych wydarzeń. Starają się zdobyć jak najwięcej informacji o przyszłych sytuacjach. Przykładowo, jeśli obserwator wybiera się na przyjęcie, stara się wcześniej poznać listę gości.

Obserwator bardzo ceni swój czas. Nie lubi jak inni ludzie przychodzą do niego ze swoimi problemami i zlecają mu ich rozwiązywanie. Zdobywa wiedzę przez całe życie. Świadomość tego, że jest specjalistą w jakiejś dziedzinie, daje mu poczucie bezpieczeństwa.

W miejscach publicznych często chowa się za pozą. Stara się wtopić w tłum. Raczej przysłuchuje się innym rozmowom, niż znajduje się w centrum uwagi. W rzeczywistości, nikt może nie wiedzieć, co obserwator naprawdę myśli. Nie uczestniczy aktywnie w przyjęciu, ale stara się obserwować, co się wokół niego dzieje. Nie okazuje emocji, gdy jest wśród ludzi. Jednak, gdy jest sam, na nowo analizuje przeżyte wydarzenia i wtedy uwalnia emocje.

Obserwatorzy niekiedy są skąpi. Niechętnie poświęcają innym swój czas. W restauracji nie lubią fundować znajomym obiadu. Uważają, że każdy powinien płacić za siebie. Wolą pomnażać swój majątek, niż korzystać z życia. Nawet bardzo bogaci, nie trwonią pieniędzy i starają się oszczędzać. Najlepszy zawód dla obserwatora to: psycholog, naukowiec, badacz, programista komputerowy.

Sławne osoby posiadające typ osobowości 5 - Obserwator:
Albert Einstein, Bill Gates, John Lennon, Agatha Christie, Vincent Van Gogh.

Typ 4 - Indywidualista
(Indywidualista, Ekscentryk, Tragiczny Romantyk, The Individualist)
stosunek do życia: ograniczanie
rozwiązywanie problemów: wycofanie
mistyfikacja: zarozumiałość (zazdrość)
pseudomistyfikacja: wyobcowanie
odtrutka: spokój ducha
pseudoodtrutka: autentyczność
złudzenie rzeczywistości: niepowtarzalność
samousprawiedliwienie: znalazłem źródło satysfakcji
koncentracja na: przeszłość
Przyciąga go to, co niedostępne. Tragiczny, smutny, artystyczny, wrażliwy. Skupiony na nieobecnym kochanku lub utracie przyjaciela. Indywidualista często jest artystą lub ekscentrykiem (oryginalnie się ubiera i zachowuje).

Indywidualista przez całe życie intensywnie przeżywa poczucie straty. Wydaje mu się, że w dzieciństwie był niekochany, odrzucony. Uważa, że w przeszłości popełnił błąd, który przekreślił jego szanse na szczęśliwe życie. Po rozwodzie nawet po wielu latach rozpamiętuje szczęśliwe chwile i przyczyny rozwodu. Po utracie pracy, często myśli, co by było gdyby tej pracy nie stracił, jaki wtedy byłby szczęśliwy. Nie potrafi pogodzić się z sytuacjami z przeszłości, wybaczyć sobie błędy i zaakceptować rzeczywistą sytuację. Jest to typowa dla niego koncentracja na przeszłości. Koncentruje się także na przyszłości. Czeka na idealnego partnera lub kochanka, wyobraża sobie, jaki będzie wtedy szczęśliwy. Podobnie jest z czekaniem na idealną pracę w przyszłości i wyobrażanie jej sobie ze wszystkimi szczegółami. Jednak po osiągnięciu celu przestaje on być nim zafascynowany. Indywidualista po ślubie z idealnym, wymarzonym partnerem zaczyna dostrzegać liczne wady partnera, których wcześniej nie dostrzegał nawet przez kilka lat. Powodem tego jest wyobrażanie sobie idealnego obrazu partnera. W konfrontacji z rzeczywistością idealny obraz partnera zostaje zastąpiony realną (posiadającą wady i zalety) osobą. Radzi sobie z tym problemem poprzez nie angażowanie się w związek całkowicie. Zawsze utrzymuje pewien bezpieczny dystans. Rzadko koncentruje się na teraźniejszości. Jego uwaga jest skierowana najczęściej w przyszłość i w przeszłość.

Indywidualiści to wielcy artyści, którzy całe życie poświęcają sztuce. Sztuka pozwala wyzwolić głębię uczuć, której nie potrafi inaczej wyrazić.

Częstym stanem u niego jest depresja i melancholia. Prowadzi to do charakterystycznych stylów życia:
- hiperaktywność - przez cały czas angażuje się w jakieś przedsięwzięcia, kończy kursy, poznaje nowych ludzi. Skutkiem tego jest zwalczenie depresji.
- depresja - indywidualista jest przekonany, że sytuacja jest beznadziejna i że nie potrafi sobie z nią poradzić.
- okresy depresji i hiperaktywności na zmianę. Jeśli depresja jest zbyt duża zaczyna ją zwalczać.

Indywidualiści to świetni psycholodzy. Potrafią pomóc ludziom, którzy znajdują się w trudnej sytuacji życiowej. Są to doskonali piosenkarze, malarze i tancerze.

Sławne osoby posiadające typ osobowości 4 - Indywidualista:
Alanis Morrisette, Bob Dylan, Maria Callas, Tennessee Williams, Annie Lennox, Prince, Michael Jackson.

Typ 4 - Indywidualista
Przyciąga go to, co niedostępne. Tragiczny, smutny, artystyczny, wrażliwy. Skupiony na nieobecnym kochanku lub utracie przyjaciela. Indywidualista często jest artystą lub ekscentrykiem (oryginalnie się ubiera i zachowuje).

Indywidualista przez całe życie intensywnie przeżywa poczucie straty. Wydaje mu się, że w dzieciństwie był niekochany, odrzucony. Uważa, że w przeszłości popełnił błąd, który przekreślił jego szanse na szczęśliwe życie. Po rozwodzie nawet po wielu latach rozpamiętuje szczęśliwe chwile i przyczyny rozwodu. Po utracie pracy, często myśli, co by było gdyby tej pracy nie stracił, jaki wtedy byłby szczęśliwy. Nie potrafi pogodzić się z sytuacjami z przeszłości, wybaczyć sobie błędy i zaakceptować rzeczywistą sytuację. Jest to typowa dla niego koncentracja na przeszłości. Koncentruje się także na przyszłości. Czeka na idealnego partnera lub kochanka, wyobraża sobie, jaki będzie wtedy szczęśliwy. Podobnie jest z czekaniem na idealną pracę w przyszłości i wyobrażanie jej sobie ze wszystkimi szczegółami. Jednak po osiągnięciu celu przestaje on być nim zafascynowany. Indywidualista po ślubie z idealnym, wymarzonym partnerem zaczyna dostrzegać liczne wady partnera, których wcześniej nie dostrzegał nawet przez kilka lat. Powodem tego jest wyobrażanie sobie idealnego obrazu partnera. W konfrontacji z rzeczywistością idealny obraz partnera zostaje zastąpiony realną (posiadającą wady i zalety) osobą. Radzi sobie z tym problemem poprzez nie angażowanie się w związek całkowicie. Zawsze utrzymuje pewien bezpieczny dystans. Rzadko koncentruje się na teraźniejszości. Jego uwaga jest skierowana najczęściej w przyszłość i w przeszłość.

Indywidualiści to wielcy artyści, którzy całe życie poświęcają sztuce. Sztuka pozwala wyzwolić głębię uczuć, której nie potrafi inaczej wyrazić.

Częstym stanem u niego jest depresja i melancholia. Prowadzi to do charakterystycznych stylów życia:

hiperaktywność - przez cały czas angażuje się w jakieś przedsięwzięcia, kończy kursy, poznaje nowych ludzi. Skutkiem tego jest zwalczenie depresji.

depresja - indywidualista jest przekonany, że sytuacja jest beznadziejna i że nie potrafi sobie z nią poradzić.

okresy depresji i hiperaktywności na zmianę. Jeśli depresja jest zbyt duża zaczyna ją zwalczać.

Indywidualiści to świetni psycholodzy. Potrafią pomóc ludziom, którzy znajdują się w trudnej sytuacji życiowej. Są to doskonali piosenkarze, malarze i tancerze.

Sławne osoby posiadające typ osobowości 4 - Indywidualista:
Alanis Morrisette, Bob Dylan, Maria Callas, Tennessee Williams, Annie Lennox, Prince, Michael Jackson